تاریخچه

تاریخچه و مردم کورده

هر جمع و ملتی دارای پیشینه و فرهنگی می باشد و این فرهنگ نیز مراحل و فراز و نشیب هایی را پشت سر گذاشته تا وضعیت کنونی آن حکمفرما شده است. همچنین هر ملتی می خواهد که از گذشته خود و چگونگی پیدایش خود اطلاعاتی داشته باشد تا به اصطلاح گمنام نباشد. بر اساس همین نظر ما نیز گذشته و چگونگی پیدایش روستای کورده را بررسی می کنیم تا نسبت به گذشته و گذشتگان خود مطلع باشیم و بر اساس گذشته با آگاهی نسبت به آینده برنامه ریزی کنیم

 kurdeh وجح تسمیه کورده  

در مورد نام گذاری کورده دو دیدگاه بیان می شود
   یک دیدگاه معتقد است که نام کورده،  کهورده ( کهور+ ده )  بوده است یعنی برگرفته شده است از درخت کهور ، زیرا این درخت در اطراف روستا به صورت فراوان دیده می شود و در حال حاضر به دلیل تلفظ ساده تر به صورت کورده تلفظ می شود
دیدگاه دیگر معتقد است که چون دهی دورافتاده بوده است به نام کورده یا ده کور(جایی که خیلی دور است) خوانده شده است.یعنی مکانی که به دور از آبادی های دیگر است
در لغت نامه دهخدا آمده است: کورده(ده)(اخ) دهی از دهستان خنج است که در بخش مرکزی شهرستان لار است و 885 نفر سکنه دارد(فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7

لازم به توضیح است که این روستا، دورترین روستای شهرستان خنج در قسمت غرب می باشد که 40 کیلومتر تا استان بوشهر فاصله دارد

جنگل درختان کهور در غرب روستای کورده. این درخت می تواند به بلندایی به اندازه 7 متر نیز برسد  

گذشته های روستا بر اساس گفته های مردم

بافت زندگی اجتماعی روستای کورده براساس طایفه ای است یعنی مردمان این روستا به چندین طایفه تقسیم می شوند. این طایفه ها عبارتند از: 1- قائد (کاهاد)  2-   داغباشی  3- انتری  4-  رئیس  5-  میرشکار
انتری نام محلی در اطراف کورده است و چون این طایفه از آن جا آمده اند و در روستا ساکن شده اند به این نام خوانده می شوند.ریش سفیدان آن ها اعتقاد دارند که در گذشته از منطقه میمند به نقطه ای در اطراف کورده مهاجرت کرده و پس از مدتی آرام آرام وارد کورده شده و همین جا ساکن شده اند.
 قائد شامل شعبه هایی می باشد از جمله : قائد شاه محمود، کاغیاس (غیاث) قائد منصور، قائد عبدالحسین، قائد رضا، که آنگونه که از گفته های مردم و معمرین برمی آید این ها همگی برادر بوده اند
بنا به گفته ریش سفیدان در حدود چهارصد سال پیش گروهی کوچ نشین از کهگیلویه و بویراحمد به روستا آمدند و در این جا ساکن شدند و ساکنان قائدی حاضر در کورده از اعقاب آن ها هستند و آن ها بختیاری یا لر بوده اند
در مورد مهاجرت و آمدن آن ها مدارکی در دست نیست و گفته می شود وقتی که آن ها آمدند همین جا ساکن شده و دیگر بازنگشتند. هم اکنون در زبان تمام مردم روستا واژه هایی به کار برده می شود و میشده که واژه لری هستند.مثلا واژه برد به معنای سنگ، البته این گونه کلمه ها در گذشته و بین پیرمردان و پیرزنان بیشتر استفاده می شده است و دیگر اینکه روستاهای اطراف کورده (در هر سو) هیچ کدام اینگونه کلمات را ندارند
این دلایل مشخص می سازد که اینگونه کلمات مربوط به منطقه و به اصطلاح بومی نشینند وگرنه می باید در روستاهای دیگر نیز وجود داشته باشد و این احتمال را که ساکنان قائدی این روستا از جایی آمده اند تقویت میسازد
 داغباشی ها ، ساکنان اولیه کورده هستند و همه ی طایفه های دیگر بعدها و طی سال ها به این جا آمده و ساکن شده اند. به سبب همین قدیمی بودن وجود این طایفه در روستا نیز ، اطلاعات زیادی در مورد گذشته ی آن ها وجود ندارد
طایفه ی رییس ها نیز بر اساس گفته ی خودشان از دشتی واقع در استان بوشهر به این روستا مهاجرت کرده اند . در مورد طایفه ی میرشکارها و حضورشان در روستا نیز اطلاعات چندانی در دست نیست 
البته به غیر از گروه های فوق، چندین خانواده دیگر نیز وجود دارد که جز هیچکدام از تقسیم بندی های فوق نیستند

در مورد گذشته بسیار دور روستا نیز فرضیات و آثاری وجود دارد در بعضی از مناطق کوهستانی اطراف از جمله  قلات پرویز ،سنگ های تراشیده بسیاری یافت شده که برای ساخت خانه به کار می رفته است و با توجه به ارتفاع منطقه بسیار مشکل بوده که در آن ارتفاع به ساختن خانه و یا دیگر کارها بپردازند. لازم به ذکر است که در مورد  شاه پرویز  نیز افسانه ها می گویند که در بلندی خانه داشت ولی سرانجام به وسیله خیانت زنش، قلعه به دست دشمنان افتاد ولی زن نیز به مرادش نرسید و به دست رهبر فاتحان کشته شد

همچنین در اطراف روستا قنات ها و آثار شخم هایی دیده می شود که مربوط به گذشته بسیار دور می باشد و حاکی از رونق کشاورزی و آبادانی منطقه در آن زمان داشته است
در لفظ عامیانه و روایت های مردم سخن از گبر به میان می آید و معتقدند که این سرزمین، گبر نشین بوده است و بنابراین ممکن است چیزهایی مربوط به آن ها پیدا شود
در لغت نامه دهخدا در مورد گبر آمده است : مغ: آتش پرست - مجوس، زرتشتی به دین-هیربذ - مجاور آتش کده و قاضی گبران
اگر گفته های مردم درست باشد تاریخچه روستا شاید به زمان ساسانیان نیز برسد که مردم ایران زرتشتی بوده اند. به هر حال تاکنون هیچ مدرک و سند علمی و یا کشف علمی در مورد فرضیات فوق وجود ندارد زیرا تاکنون هیچ تحقیق و پژوهش علمی از سوی صاحب نظران مربوط به این حوادث صورت نگرفته است و فقط سینه به سینه نقل و روایت می شود